چالش‌ها و راهکارها
چالش‌ها و راهکارها
چالش‌ها:
شبکه‌های صنعتی و کسب‌و‌کاری کشور با چالش‌های متعددی مواجه هستند. یکی از مهم‌ترین آنها، گسست اجزای شبکه و عدم بهره‌وری مناسب در تعامل با سیار بنگاه ها در شبکه ارزش آنها است. همچنین محدودیت منابع مالی، موانع نظام اداری، گسترش اقتصاد زیرزمینی، نبود آینده روشن توسعه فردی و رشد برای نیروی خبره، فقدان ابزارهای متنوع و کارآمد مالی، مدیریتی و توسعه‌ای و اینرسی بالای بنگاه‌ها برای تطبیق با شرایط مانند تحریم، رکود و ... از سایر چالش‌های پیش روی شرکت‌ها است.
ناکارآمدی حکمرانی:
در ناکارآمدی حکمرانی اقتصادی، بسیاری از توانمندی‌ها، فرصت ظهور و رشد را نیافته و بسیاری از نیازها، برطرف نمی‌گردند. در نتیجه، علیرغم نیاز کشور به کالاها و محصولات، اما کسب‌وکارها، نمی‌توانند به‌خوبی عرضه و تقاضاها را به هم‌رسانده و نیازهای متنوع کشور را به‌صورت بهینه پوشش دهند. این گسست و شکاف، باعث چالش‌های مختلفی برای شرکت‌ها و مهم‌تر برای مردم شده است.
ناکارآمدی روز افزون:
اگر به‌صورت بهینه، شبکه‌ها، راهبری و مدیریت نشود؛ آفت‌های آن، روزبه‌روز بیشتر می‌شود و شبکه مجموعه شرکت‌ها، ناکارآمدتر و در نتیجه هزینه تمام شده کالاها، بیشتر و بیشتر و بهره‌وری کمتر و کمتر می‌شود! شرایطی که متأسفانه کشور با آن روبرو است.
ناکارآمدی:
ناکارآمدی شبکه‌ها، باعث می‌شود شرکت‌ها، علیرغم وجود بازار و توان فنی ساخت، زیر ظرفیت کار کنند و عدم شفافیت بازار و گسست‌های مختلف، به هم‌رسانی عرضه و تقاضا را نابسامان کرده و ورشکستگی و خستگی شرکت‌ها را روزافزون کند. آفرینش حداقلی، نابسامانی شبکه، عدم شفافیت در ارکان و اجزا و ... باعث ناکارآمدی و اتلاف منابع مختلف کشور و رنج بیشتر مردم خواهد شد.
نوآوری اثرگذار:
وضعیت فعلی کسب‌وکارها، نیاز به نوآوری اجتماعی، با اثرگذاری بزرگ در مدیریت و راهبری کلان مجموعه کسب‌وکارها، مبتنی بر خلق ارزش از بهینه‌سازی تعاملات BTB و BTC، مبتنی بر فرایندهای نوآورانه با مدل‌ها و ابزارهای جدید به‌منظور حل مشکلات کسب‌وکارها و ایجاد و توسعه جامعه سالم مشتمل بر بنگاه کامل و انسان کامل است.
زیست بوم های کارا:
راهکار، ایجاد زیست‌بوم‌های کارا و نوآور و راهبری بهینه شبکه است. سامان‌دهی از نقطه بازار، ایجاد، راهبری و بهینه‌سازی ساختار عرضه و تقاضا و مدیریت تعامل بهینه مشتریان و تولید کنندگان در شبکه و به حداقل رسانی گسست‌های شبکه و کسب بیشینه ارزش‌افزوده، از نتایج این مدل است. بنگاه‌ها، در این ساختار تأمین مالی و اعتباری می‌شوند؛ مواد اولیه خود را از سایر بنگاه‌های موجود در این ساختار خریداری کرده و محصول خود را در ساختار به متقاضیان عرضه می‌کنند و پولش را از طریق این ساختار دریافت می‌کنند.
مدل:
پلتفرم این ساختار، یک شبکه از تولید تا مصرف و همه اجزای پیرامونی آن (از الف تا یا) است. جریان نقدینگی از مشتریان به پلتفرم و در پلتفرم از اجزای مختلف به دیگر اجزا مانند سازندگان یا خدمات‌دهندگان جاری می‌شود. اگر پلتفرم به‌خوبی طراحی شود؛ شکاف بین مشتریان، سازندگان و خدمات‌دهندگان ترمیم شده و فرایند برد - برد بین اجزای شبکه بازتعریف و بهینه خواهد شد. در پلتفرم منافع همه اجزا از جمله بنگاه‌ها و تأمین‌کنندگان مالی، هم‌راستا است.
مزیت پلتفرم
مزیت پلتفرم، مدیریت یکپارچه فرایندهای زیست‌بوم در حوزه صنعتی مورد نظر است که در قالب ساختاری سیستماتیک، هوشمند و قابل مقیاس، تعامل بنگاه‌ها با یکدیگر را با ابزارهای مختلف و متنوع مالی، اعتباری و مدیریتی راهبری می‌کند. این مدل‌ها تاکنون کمتر در کشور، موردتوجه قرار گرفته‌اند.
زیرا در کشور ایران زیست‌بوم‌ها ناکارا و ناکامل تشکیل شده و با نواقص مختلف و بهره‌وری محدود، فعالیت می‌کنند. که در نبود زیرساخت‌های مناسب (مالی، بازار، مدیریتی و …) و فرسودگی و کهنه‌گی سیستم‌ها، توانمندی کارآفرینان بدون بهره‌وری روی زمین مانده است و اتلاف منابع را موجب می‌شود.
همچنین، از بین رفتن بسیاری از نوآوری‌ها و در نتیجه ورشکست شدن بنگاه‌ها، هزینههای سنگینی را به کشور تحمیل کرده و خواهد کرد. این در حالی است که ایجاد زیرساخت‌های ضروری تعامل صحیح بنگاه‌ها در یک زنجیره و شبکه تولیدی که در ادبیات با عنوان مدیریت شبکه تأمین (Supply Network Management) نامیده می‌شود؛ به‌عنوان یک زیرساخت کلیدی ملی و نوآورانه، به‌خوبی می‌تواند این فرایند را راهبری کند و گستره وسیعی از نیازها و مشکلات شرکت‌های تولیدی و بنگاه‌های نوآور را پوشش دهد.
تعجب است که چرا و چگونه به این دانش بشری، در توسعه صنعتی کشور، بی‌توجهی می‌شود.